Bağlanma, bebek ile ona temel bakım veren kişi arasında oluşan bağdır. Bebek, annesine olan bağlılığını gülümseyerek, ağlayarak, annesini çağırarak, kızgınlığını ya da açlığını belli ederek gösterir. Bağlanmanın gelişimi için bebek ile anne arasındaki dokunmanın ve fiziksel temasın önemi kadar, annenin çocuğuyla olan sosyal iletişimi ve empati kurması da oldukça önemlidir. Bağlanmanın oluşabilmesi için annenin, sıcak ve güvenilir bir ortam yaratması gereklidir. Bağlanma ilişkisinin kalitesini ise bebek ile anne arasındaki ilişkinin niteliği belirler. Anne ya da bakıcı bebeğin ona ihtiyacı olduğu her an yanında olduğunu hissettirmesi gerekir.
Bağlanmanın önemi yetişkinlik döneminde de karşımıza çıkar. Güvenli bağlanmış çocuklar başkalarına karşı olan tutum ve davranışları da 0-2 yaştaki bağlanmaya bağlı gelişecektir. Kendilerini ifade etmekte güçlük yaşamazlar. İnsanlarla olan ilişkileri ve iletişimi de daha sağlıklı olacağını gözlemleyebiliriz.
Bağlanma evresi bittikten sonra diğer evreler başlayacaktır. Güvenli bağlanmamış çocuklar için ise bakım veren kişiler tarafından değiştirilebilir ve onarılabilir bir evredir. Bunun için anne babaya ya da bakım veren kişilere önemli rol düşer.
Güvenli Bağlanma: Güven burada esastır. Sağlıklı bir duygusal bağlanmadır. Bağlanan bir bireye bağlanılan kişi tarafından çeşitli sorumluluklar verilmesi ve yabancı ortamları tanımasında onu cesaretlendirmesi ile bu bağlılık sağlıklı bir şekilde devam eder. Zaman zaman ayrı kalabilir çünkü onun tekrardan geri geleceğini bilir.
Güvensiz – Kaçınan Bağlanma: Dışarıdan oldukça bağımsız gözükürler. Anneleri onları bıraktığında bir tepki göstermezler ve sorun yaşamazlar. Anneleri tekrar ortama geldiğinde de bir tepki göstermezler.
Güvensiz – Çelişkili (Kuşkulu) Bağlanma: Yabancı ortamlarda bağlandıkları kişiye sıkı sıkı sarılırlar, ondan ayrılmak istemezler. Bağlandıkları kimse yanından ayrılırsa aşırı endişelenirler. Döndüğünde ise çeşitli tepkiler verirler ya ona sarılır ya da iterler, onunla olmayı kabul etmezler.
Düzensiz Dağınık Bağlanma: Çocuğun aynı anda birbiriyle çelişen davranışlar sergilemesidir.